پنتاگون روی آسمان‌های بدون خلبان شرط می‌بندد؛ پرواز موفق YFQ-۴۴A

به گزارش پارسینه و به نقل از dronexl، شرکت Anduril Industries در تاریخ ۳۱ اکتبر ۲۰۲۵ اعلام کرد که پهپاد جت‌محور YFQ-44A برای نخستین بار پرواز کرده است. این پرواز نیمه‌خودران، نقطه عطفی مهم در تلاش نیروی هوایی ایالات متحده برای توسعه هواگردهای «هم‌بال وفادار» (Loyal Wingman) محسوب می‌شود؛ پهپادهایی که در کنار جنگنده‌های سرنشین‌دار عملیات انجام می‌دهند و توان رزمی آن‌ها را افزایش می‌دهند.

این موفقیت باعث شد هر دو نمونه اولیه هواگردهای رزمی مشارکتی (CCA) وارد مرحله آزمایش فعال شوند؛ پیش‌تر، شرکت General Atomics پهپاد YFQ-42A را در ماه آگوست به پرواز درآورده بود. رقابت برای تولید نخستین پهپاد جنگنده خودران عملیاتی آمریکا شدت گرفته، به‌ویژه در شرایطی که پنتاگون برای درگیری احتمالی در منطقه اقیانوس آرام آماده می‌شود؛ جایی که سیستم‌های خودران می‌توانند در برابر پدافندهای هوایی پیشرفته، مزیت‌های حیاتی ایجاد کنند.

  جهش فنی در پرواز نیمه‌خودران

طبق اعلام شرکت Anduril، پهپاد YFQ-44A در یک سایت آزمایشی در کالیفرنیا به‌صورت نیمه‌خودران پرواز کرد. جیسون لوین، مدیر مهندسی این شرکت، گفت که این هواگرد بدون دخالت انسانی، کنترل پرواز و تنظیم قدرت موتور را انجام داده و تنها با فشار یک دکمه فرود آمده است.

او تأکید کرد: «هیچ اپراتوری با دسته کنترل یا پدال پشت صحنه هواگرد را هدایت نمی‌کند.» این نشان‌دهنده قابلیت‌های خودران واقعی از همان نخستین پرواز است.

مهندسان Anduril از ابتدا تصمیم گرفتند که YFQ-44A به‌جای کنترل از راه دور، به‌صورت نیمه‌خودران طراحی شود. این رویکرد زمان توسعه نرم‌افزار را افزایش داد، اما پیش‌بینی می‌شود روند آزمایش را نسبت به روش‌های تدریجی سریع‌تر کند.

این هواگرد تنها در مدت ۵۵۶ روز از طراحی اولیه تا پرواز رسید؛ بازتابی از تلاش نیروی هوایی برای عبور از بروکراسی سنتی و تسریع در تولید هواگردهای رزمی خودران.

  رقابت برای تولید انبوه

نیروی هوایی آمریکا در مارس ۲۰۲۵ این هواگرد را با کد YFQ-44A ثبت کرد: «Y» نشانگر نمونه اولیه، «F» مأموریت جنگنده و «Q» بدون سرنشین بودن آن است. شرکت General Atomics نیز پهپاد YFQ-42A را در ۲۷ آگوست ۲۰۲۵ به پرواز درآورد.

هر دو شرکت در آوریل ۲۰۲۴ قرارداد ساخت نمونه‌های اولیه را دریافت کردند. انتظار می‌رود در سال مالی ۲۰۲۶ یکی یا هر دو طرح وارد مرحله تولید شوند. هدف نیروی هوایی، استقرار بیش از ۱۵۰ واحد در پنج سال و در نهایت بیش از ۱۰۰۰ پهپاد CCA است.

وزیر نیروی هوایی، تروی مینک، گفت: «این نقطه عطف نشان می‌دهد که رقابت چگونه نوآوری را تحریک کرده و روند تحویل را تسریع می‌کند. این پروازها داده‌های واقعی را در اختیار ما قرار می‌دهند تا الزامات را شکل دهیم، ریسک را کاهش دهیم و اطمینان حاصل کنیم که برنامه CCA توان رزمی را با سرعت و مقیاسی ارائه می‌دهد که ما را جلوتر از تهدید نگه می‌دارد.»

این پرواز گام مهمی در برنامه نیروی هوایی برای استقرار دسته‌ای از پهپادهای جت‌محور بدون سرنشین است؛ پهپادهایی که می‌توانند در محیط‌های پرخطر و مناقشه‌آمیز، جایی که هواگردهای سرنشین‌دار آسیب‌پذیر هستند، عملیات انجام دهند.

  آغاز تولید انبوه در کارخانه Arsenal-1

شرکت Anduril اعلام کرده که تولید YFQ-44A از نیمه اول سال ۲۰۲۶ در کارخانه جدید Arsenal-1 در کلمبوس، ایالت اوهایو آغاز خواهد شد. این تأسیسات ۵ میلیون فوت مربعی با بودجه ۹۰۰ میلیون دلاری، بر تولید انبوه هواگردهای خودران با استفاده از سیستم‌های هوش مصنوعی و قطعات آماده تمرکز دارد.

برنامه CCA هدف دارد هواگردهای رزمی خودران مقرون‌به‌صرفه‌ای تولید کند که بتوانند به‌تنهایی یا در کنار جنگنده‌هایی مانند F-22، F-35 و نسل ششم آینده پرواز کنند. این پهپادها می‌توانند سلاح حمل کنند، پوشش سنسوری را گسترش دهند یا آتش دشمن را از جنگنده‌های سرنشین‌دار منحرف کنند؛ آن هم با هزینه‌ای بسیار کمتر از هواگردهای سنتی.

 تحول در توسعه هواگردهای نظامی

به گفته رسانه DroneXL، نخستین پرواز YFQ-44A فراتر از یک نقطه عطف فنی است؛ این پرواز نشان‌دهنده تغییر بنیادین در نحوه توسعه هواگردهای نظامی خودران است. تصمیم Anduril برای پرواز نیمه‌خودران از همان ابتدا، نشان‌دهنده اعتماد به سیستم‌های پروازی مبتنی بر هوش مصنوعی است؛ چیزی که یک دهه پیش غیرقابل تصور بود.

ما پیش‌تر صعود سریع Anduril در فناوری پهپادهای نظامی را دیده‌ایم؛ از معرفی پهپاد Fury در نمایشگاه هوایی پاریس گرفته تا جذب سرمایه ۱.۵ میلیارد دلاری که این شرکت را به یکی از پیمانکاران جدی پنتاگون تبدیل کرد. زمان‌بندی ۵۵۶ روزه از طراحی تا پرواز، بازتابی از ذهنیت استارتاپی سیلیکون‌ولی در برابر روندهای سنتی و کند دفاعی است.

رقابت میان Anduril و General Atomics بازتابی از پرسش‌های بزرگ‌تر درباره آینده نبردهای هوایی است. General Atomics با سابقه‌ای طولانی در ساخت پهپادهایی مانند Reaper، اخیراً ۹ میلیون ساعت پرواز را در ناوگان خود جشن گرفت. در مقابل، Anduril با فلسفه طراحی نرم‌افزارمحور و ادغام هوش مصنوعی از طریق سیستم عامل Lattice، رویکردی نوآورانه دارد.

برای نیروی هوایی آمریکا، استقرار بیش از ۱۰۰۰ پهپاد CCA در یک دهه، شرطی جسورانه است که نشان می‌دهد چگونه سیستم‌های خودران می‌توانند برتری عددی چین را در فضای هوایی مناقشه‌آمیز خنثی کنند. چشم‌انداز پنتاگون از خلبانان انسانی که چندین «هم‌بال وفادار» را هدایت می‌کنند، پرسش‌های عمیقی درباره آینده جنگ‌های هوایی مطرح می‌کند؛ جایی که به‌روزرسانی نرم‌افزار و آموزش هوش مصنوعی ممکن است مهم‌تر از مهارت‌های سنتی خلبانی باشد.